به رغم کشمکش‏های دوران جنگ سرد و وجود نظام دوقطبی در عرصه‏ی سیاست بین‎الملل،دو قدرت شرق و غرب در خصوص جنگ ایران و عراق در کنار هم قرار گرفتند و از عراق حمایت کردند. بسیاری از کشورهای دیگر نیز یا به دلیل ترس از تأثیر و نفوذ انقلاب اسلامی ایران یا به دلیل وابستگی به دو قدرت بزرگ جهانی حمایت از عراق را مورد توجه قرار دادند. در این میان کشور چین از هیچ یک از طرفین جنگ حمایت نکرد، زیرا هم‏زمان با وقوع جنگ بین ایران و عراق عملگرایان حاکم بر چین، سیاست خارجی این کشور را درراستای تحقق توسعه‏ی اقتصادی، جهت داده بودند و بر این اساس موضع‌‌گیری‏های خود را در قبال رخدادهای جهانی، با توجه به این اولویت اتخاذ می‏کردند . از این منظرجنگ تحمیلی فرصتی اقتصادی – سیاسی برای چین بشمار می‏رفت تا در پرتو‏ آن سیاست مستقل خارجی خود را به آزمون بگذارد؛ مهم‏تر آنکه این جنگ منافع اقتصادی بی‏شماری برای چین در پی داشت. در واقع چینی‏ها با استفاده از جنگ، به دنبال تقویت نفوذ اقتصادی و سیاسی خود در منطقه بودند.

کلمات کلیدی: سیاست خارجی، جنگ ایران و عراق، چین، بی طرفی، منافع اقتصادی