دولت عراق در 17 سپتامبر 1980 (31 شهریور 1359) عهدنامه مرزی و حسن هم‌جواری 1975 بین ایران و عراق را به‌طور یک‌جانبه لغو کرد و تجاوز خود را به خاک ایران آغاز نمود، اما تجزیه خوزستان و الحاق آن به  عراق همانند سایر آرزوهای رهبران عراق هرگز تحقق نیافت. هدف این مقاله، بررسی نقش نفت در این تهاجم می‌باشد که با توجه به ارزش افزاینده آن موردمطالعه قرارگرفته است. به‌طوری‌که استان خوزستان به علت دارا بودن ذخایر نفتی فراوان همواره موردنظر دولت‌های حاکم در عراق و حامیان استعماری آن بوده است.