گونه شناسی روایت های جنگ در مقاله حاضر با کاربست چارچوب نظری میشل فوکو در دیرینه شناسی و وام گیری از مفاهیمی که وی برای نشان دادن تعیین حدود معرفت و تاکید بر امکانِ متفاوت اندیشیدن برای دست یابی به معرفت جدید از آن ها بهره مند شده، صورت گرفته است تا به کمک روش مذکور به چهار مهم اهتمام کند:
نخست، وضعیت فعلی روایت های جنگ را در پیوند با آن چه از زمان جنگ تاکنون در روایت گری جنگ گذشته است، نشان دهد.
دوم، با ردیابی تاریخی از وضعیت حاضرِ روایت های جنگ، در عادات عملی و ذهنیِ مخاطبان خویش درباره بداهت این روایت ها انقطاع ایجاد کند.
سوم، به واسطه این انقطاع، امکان ذهنی ـ به مثابه مقدمه امکان عینیِ ـ ظهور و بروز روایت های دیگری از جنگ را فراهم آورد.
و چهارم، از این طریق اذهان را به تفکری دیگرگونه درباره جنگ به مدد روایت های جنگ برانگیزد.

کلیدواژگان:
روایت ( جنگ ) ، راوی ( جنگ ) ، روایت گری ، دیرینه شناسی ، تاریخ حال