محاصره جزیره آبادان به وسیله ارتش عراق که در پی تصرف جاده آبادان ماهشهر حاصل شد، هرچند شهرهای آبادان و خرمشهر را مورد تهدید قرار می‌داد، لیکن هنوز هدف اصلی عراق در این مقطع یعنی تصرف این جزیره و تسلط بر اروندرود حاصل نشده بود. سرانجام پس از سقوط خرمشهر در 4 /8 /59 عراقی‌ها در ساحل بهمنشیر موضع گرفته و در آخرین ساعات روز 8 /8 /59 در مقابل کوی ذوالفقاری پلی شناور روی این رودخانه نصب کردند و صبح روز بعد حدود دو گردان خود را وارد جزیره آبادان کردند. در این منطقه مکانی بود که در آن وسایل و تجهیزات مستعمل و اوراقی نگهداری می‌شد و نگهبانی داشت به نام دریاقلی او به محض دیدن عراقی‌ها سریعاً با دوچرخه خود به نزدیک ترین نیروهای مقاومت که در مسجدالرسول(ص) مستقر بودند وضعیت را اطلاع داد. شش تن از مدافعان همراه با یک قبضه آر پی جی 7 و چند قبضه تفنگ ژ-3 به طرف کوی ذوالفقاری حرکت کرده و ضمن درگیری با عراقی‌ها پیشروی آنها را متوقف کردند.

عملیات ذوالفقاری در حالی که عراق را از دسترسی به جزیره آبادان مایوس کرد، به مدافعان آبادان اعتماد به نفس داده و این باور را به آنها داد که می‌توان با دشمن متجاوز به نبرد پرداخت و او را عقب راند.

پس از این عملیات عراقی‌ها عقب نشینی کردند و جاده قفاص به صورت خط پدافندی آنها در شمال بهمنشیر درآمد. اندکی بعد تعدادی از رزمندگان سپاهی و بسیجی با عبور از بهمنشیر به عراقی‌ها حمله کردند و ضمن انهدام بخشی از نیروهای مستقر در کنار جاده قفاص 130 تن را به اسارت درآوردند. این حمله موجب شد عراقی‌ها تا میدان تیر آبادان عقب نشینی کنند.

در پی آگاهی از عبور دشمن از بهمنشیر،تعدادی از رزمندگان بسیجی، سپاهی و ارتشی به منطقه ذوالفقاری آمده و به سه گروه 12، 13 نفری تقسیم شدند. دو گروه از وسط و یک گروه هم به سمت چپ (از حاشیه بهمنشیر) رفت تا عراقی‌ها را دور زده و به پل دست یابد. درگیری شروع شد. نیروهای دیگری که از بسیج و مساجد آبادان بودند نیز وارد منطقه شده و به جمع دیگر مدافعان پیوستند. بعضی از آنها اسلحه نداشتند و هنگامی که رزمنده‌ای شهید و یا زخمی می‌شد، اسلحه اش را برداشته و می‌جنگیدند. آنها عراقی‌ها را که تا جاده خسروآباد پیش آمده بودند به داخل نخلستان عقب راندند. نیروهای محور چپ به نزدیک پلی که عراقی‌ها نصب کرده بودند رسیدند و با انهدام تجهیزات در حال عبور از آن، پل را مسدود و عقبه دشمن را قطع کردند. عراقی‌ها با مشاهده این وضع ناامیدانه به مقاومت‌های پراکنده دست زدند، عده‌ای هم تسلیم شدند و یا به قصد فرار خود را به بهمنشیر انداختند. به این ترتیب عملیات متوقف کردن پیشروی و سپس عقب راندن دشمن تا ساعت 1 بامداد 10 /8 /59 با موفقیت کامل به پایان رسید. در این عملیات که تعدادی از رزمندگان شهید شدند، علاوه بر انهدام سه تانک حدود 200 تن از نیروهای دشمن کشته و 29 تن اسیر شدند.

منبع:اطلس راهنما-6 کتاب آبادان در جنگ صفحات 80الی85