گذری اجمالی بر هجوم سراسری (۱۳۵۹/۶/۳۱ - ۱۳۵۹/۱۰/۲۷)
جنگ رسمی و همه جانبه با تهاجم گسترده نیروی هوایی ارتش عراق در 31/6/1359 آغاز شد و سپس نیروی زمینی ارتش عراق از شمال قصرشیرین تا خرمشهر تجاوز سراسری خود را آغاز كرد.
استعداد ارتش عراق
سازمان نیروی زمینی:
- سپاه یكم: شامل 2 لشكر 11 و 7 پیاده؛
- سپاه دوم: شامل 5 لشكر 2 و 4 و 8 پیاده و 6 و 12 زرهی؛
- سپاه سوم: شامل 5 لشكر 3، 9 و 10 زرهی و 1 و 5 مكانیزه؛
- تیپهای مستقل (15 تیپ): شامل، 10 تیپ پیاده، 1 تیپ زرهی، 1 تیپ مكانیزه و 3 تیپ نیروی مخصوص.
تجهیزات نیروی زمینی؛
- 3530 تانك و نفربر، 900 قبضه توپ صحرایی.
سازمان نیروی هوایی:
- 9 پایگاه هوایی، 16 اسكادران، 300 فروند هواپیما، 80 فروند هلیكوپتر، 900 قبضه توپ ضدهوایی و چند تیپ موشكی زمین به هوا.
سازمان نیروی دریایی:
- 2 پایگاه دریایی بصره و امالقصر، 2 ناو تیپ دریایی و یگانهای پیاده ساحلی.
نیروی انسانی:
- نیروی انسانی ارتش عراق 232000 تن شامل 202000 پرسنل زمینی، 25000 پرسنل هوایی و پدافند هوایی و 5000 پرسنل دریایی.
آغاز هجوم
تهاجم هوایی
عراق هجوم سراسری خود را در ساعت 14 روز 31/6/1359 با حملات هوایی آغاز كرد و ظرف چند ساعت 19 نقطه مهم، از جمله فرودگاههای كشور را مورد هدف قرار داد.
|
تهاجم زمینی
نیروی زمینی ارتش عراق از سه جبهه به خاك ایران تهاجم كرد:
جبهه جنوبی
- دو لشكر 3 زرهی و 11 پیاده به اضافه 2 تیپ نیروی مخصوص از محور شلمچه برای تصرف خرمشهر و آبادان.*
- لشكر 5 مكانیزه از محور كوشك با هدف هجوم به اهواز.**
- لشكر 9 زرهی از محور چزابه با هدف تصرف بستان و سوسنگرد و پیشروی به سمت اهواز.
- لشكرهای 1 مكانیزه و 10 زرهی به ترتیب از محور فكه و محور عینخوش به سمت شوش، دزفول و دهلران.
جبهه میانی
- لشكر 2 پیاده كوهستانی برای تصرف مهران.
- لشكر 12 زرهی برای تصرف سومار و نفت شهر.
- لشكرهای 4 و 8 پیاده كوهستانی و لشكر 6 زرهی برای تصرف قصرشیرین، سرپل ذهاب و گیلان غرب.
جبهه شمالی
- لشكر 7 پیاده برای تصرف نوسود و ارتفاعات مرزی مریوان.
عراق توان قابل توجهی را برای تأمین اهدافش در خوزستان به كار گرفت. در روز اول جنگ 100% توان مكانیزه و 40% توان زرهیاش را در خوزستان به كار برد و پس از توقف در جبهه میانی، توان زرهی خود در جبهه جنوبی را به دو برابر افزایش داد و 80% از قدرت زرهیاش را در خوزستان متمركز كرد. ضمن آنكه یك لشكر پیاده را برای كمك تیپهای نیروی مخصوص راهی جنوب كرد.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
* در آغاز جنگ تیپهای 26 و 6 از لشكر 5 مكانیزه به همراه تیپ 31 نیروی مخصوص مأمور اشغال خرمشهر و آبادان بودند، لیكن پس از بروز مقاومت در خرمشهر، لشكر3 زرهی فرماندهی منطقه را به عهده گرفت و با تحت امر گرفتن تیپهای مأمور به منطقه و نیز تیپ 33 نیروی مخصوص، برای محاصره و اشغال خرمشهر تلاش كرد. پس از سقوط خرمشهر، برای محاصره آبادان، لشكر11 پیاده نیز تحت امر لشكر3 قرار گرفت.
* * لشكر 6 زرهی در آغاز جنگ، برای تهاجم به قصرشیرین به كار گرفته شد و پس از سقوط قصرشیرین به جبهه جنوبی، محور اهواز منتقل گردید تا در جناح چپ، لشكر 5 مكانیزه، را تقویت كند.
|
مقاومت
جنگ در حالی آغاز شد كه هنوز بیش از 19 ماه از آغاز انقلاب اسلامی نگذشته بود، نظام جمهوری اسلامی تثبیت نشده بود و در گوشه و كنار كشور حوادث مختلفی رخ میداد. سپاه پاسداران و كمیته انقلاب اسلامی به همراه نیروهای مردمی مأموریت تأمین امنیت در داخل كشور را به عهده داشتند و ارتش همچنان تا انطباق با وضعیت جدید و انقلابی فاصله بسیار داشت.
در همین حال بحران مناطق كردنشین تمام توان آزاد سپاه و نیز درصدی از توان موجود ارتش را درگیر كرده بود. تحلیل فرماندهان نظامی مبنی بر عدم احتمال هجوم سراسری ارتش عراق، موجب بیتوجهی به پدافند جبهه میانی و جبهه جنوبی شده بود. لذا هنگام هجوم سراسری عراق، نیروی خودی بهطور كامل غافلگیر شد. به عبارت دیگر، درك نیروهای انقلابی از ماهیت دشمن و قریبالوقوع دانستن حمله سراسری عراق، تا زمان اشغال منطقه خان لیلی، هرگز مورد تأیید فرماندهان عالی نظامی كشور قرار نگرفت و از آن تاریخ به بعد نیز بسیج تجهیزات و یگانها به كندی انجام شد. طوری كه اولین یگانهای كمكی، 2گردان از لشكر 21 حمزه بود كه چند روز پس از آغاز جنگ به منطقه عملیاتی رسید و بقیه یگانها نیز پس از آنكه پیشروی دشمن متوقف شده بود، وارد منطقه عملیاتی شدند. به عبارت دیگر در بُعد استراتژی، به علت عدم تشخیص تلاش اصلی دشمن و در بُعد تاكتیك با تدبیر "دادن زمین به منظور گرفتن زمان"، زمینهای ارزشمندی از دست رفت.
در هر دو جبهه جنوبی و میانی اوضاع به شدت نامناسب بود. نیروی اندكی در برابر 10 لشكر عراق آرایش داشتند. تنها چیزی كه میتوانست توازن را به نفع خودی برگرداند، استفاده از توان و روحیة انقلابی بود، یعنی همان چیزی كه دشمن روی آن حسابی بازنكرده بود و از قضا فرماندهان عالی نظامی نیز به علت نوع اندیشه خود، كارایی نیروی انقلابی را نشناخته و به آن میدان نمیدادند. در عین حال این نیرو به دلیل ویژگی خود، در همان روزهای اول جنگ متناسب با وضعیت جدید ظهور كرد و در گلوگاهها در برابر ارتش عراق ایستاد و در نقاطی چون خسروی، باباهادی، فكه، گیلانغرب، شمال اهواز، سوسنگرد، آبادان و از همه مهمتر خرمشهر حماسه آفرید، و با مقاومت جانانه خود مسیر جنگ را تغییر داد.
به این ترتیب دیری نپایید كه با تشكیل هستههای مقاومت، متشكل از مردم و نیروهای مسلح انقلابی اعم از سپاه و عناصری از ارتش، حركت ماشین جنگی عراق سد شد. ارتش دشمن برای تصرف سرزمینهای گستردهای چون غرب شوش و دزفول، شمال خرمشهر و جنوب اهواز، همچنین كوهستانهای جبهههای میانی با مشكل چندانی مواجه نگردید، اما در تصرف شهرها با مقاومت جدی مواجه شد و نتوانست اهداف خود را كامل كند.
گیلانغرب در ششم مهر 1359 شاهد مقابله شیرمردان هوانیروز ارتش به فرماندهی شهید شیرودی، در تكمیل قیام مردم در برابر دشمن بود. رأس ستون دشمن را مردم و سپاه متلاشی كردند و عقبه آن را هوانیروز منهدم كرد و بدین ترتیب دشمن از شهر بیرون رانده شد.
اهواز در آستانه سقوط قرار گرفتهبود. دشمن در 8/7/1359به چندكیلومتری اهواز رسیده بود كه با هشدار امام و شبیخون پاسداران اهواز به فرماندهی شهید "غیوراصلی" قوای دشمن منهدم شد و اهواز از خطر سقوط نجاتیافت.
سوسنگرد در روز هفتم جنگ سقوط كرد. دشمن با استفاده از عدم حضور نیروهای خودی، در ششم مهر 1359 وارد سوسنگرد شد و پس از اشغال، نگهداری آن را به عناصر خلق عرب واگذار كرد، اما 4 روز بعد شهر به دست پاسداران آزاد شد. در تاریخ 24 آبان 1359 ارتش عراق مجدداً سوسنگرد را از سه طرف محاصره كرد و از جنوب و غرب داخل شهر نفوذ كرد لیكن به دلیل مقاومت عدهای از نیروهای ارتش، سپاه و ژاندارمری، نتوانست شهر را اشغال كند. در عین حال دشمن 48 ساعت كوشید تا محاصره شهر را كامل و آن را تصرف كند. مقاومت 48 ساعته مدافعان سوسنگرد با حملهای كه نیروهای خارج از شهر طرحریزی و اجرا كردند، به نتیجه رسید، محاصره شكسته شد و دشمن مجبور به عقبنشینی گردید.
در خرمشهر حماسه بزرگی آفریده شد. دشمن كه از شلمچه تا پلنو را ظرف 4 روز طی كرده بود، نتوانست از پلنو تا پل خرمشهر - آبادان را در كمتر از 31 روز طی كند و با تلفات فراوان به این پل دست یافت. بدینترتیب مقاومت 35روزه نیروهای مردمی تا چهارم آبان 1359 در دروازه ها و كوچههای خرمشهر چندین یگان دشمن را منهدم كرد. در این مدت مناطقی چون پاسگاه دوربند، پلنو، پلیسراه، صد دستگاه، ساختمانهای پیشساخته، كوی طالقانی، كشتارگاه، میدان راهآهن، گمرك و بندر، خیابان چهلمتری و فرمانداری نقاط مقاومت شناخته میشد و مسجدجامع شهر مركز فرماندهی و سمبل مقاومت بود.
آبادان هیچگاه به دست دشمن نیفتاد. دشمن تا آستانه شهر نفوذ كرده بود. چیزی نمانده بود كه محاصره كامل شود و شهر سقوط كند. لیكن حضور ناگهانی نیروهای مسلح انقلابی، دشمن را در جنوب بهمنشیر تارومار كرد و آنها را به شمال این رودخانه راند تا محاصره 330 درجهای آبادان به 270 درجه كاهش یابد.
با انسجام، گسترش و قوت روزافزون مقاومتهای مردمی و نیروهای مسلح انقلابی كه با كندی حركت دشمن و بروز ضعفهای ارتش عراق و تضعیف روحیه سربازان عراقی همزمان بود، نیروهای مدافع جمهوری اسلامی به تدریج با كسب توانایی اجرای عملیاتهای ایذایی، شبیخون و محدود، توانستند دشمن را متوقف و آرامش او را سلب كنند. به این ترتیب ارتش عراق قبل از دستیابی كامل به اهداف خود، مجبور به توقف شد و مقاومت رزمندگان اسلام كه روزبهروز از قدرت بیشتری برخوردار میشد، پدافند ناقصی را به دشمن تحمیل كرد.
گاهشمار اشغال شهرها و مناطق
1/7/1359: اشغال سومار
2/7/1359: اشغال نفتشهر و مهران، نفوذ دشمن به سرپلذهاب و سپس عقبنشینی از آن.
3/7/1359: اشغال موسیان
4/7/1359: اشغال بستان
5/7/1359: اشغال قصر شیرین، پیشروی دشمن تا پل نادری و اشغال منطقه غرب دزفول (غرب كرخه)، تپههای رادار و جاده دهلران ـ دزفول؛ نفوذ دشمن به گیلانغرب
6/7/1359: اشغال سوسنگرد و عقب راندن دشمن از گیلانغرب
8/7/1359: پیشروی دشمن تا 15 كیلومتری اهواز و اشغال منطقه غرب كارون، جفیر، كرخه كور، پادگان حمید، جاده خرمشهر ـ اهواز و جاده اهواز ـ حمیدیه
9/7/1359: كاهش حلقه محاصره اهواز
10/7/1359: آزادی بستان و سوسنگرد
18/7/1359: نفوذ دشمن به دهلران و سپس عقبنشینی از آن
19/7/1359: عبور دشمن از كارون، اشغال جاده اهواز ـ آبادان، تكمیل محاصره خرمشهر و آغاز محاصره آبادان
23/7/1359: اشغال جاده آبادان ـ ماهشهر و تنگشدن حلقه محاصره آبادان
4/8/1359: دسترسی دشمن به مسجدجامع خرمشهر، اشغال خرمشهر
8/8/1359: نفوذ دشمن در جزیره آبادان
9/8/1359: عقبراندن دشمن از جزیره آبادان
24/8/1359: نفوذ مجدد دشمن در سوسنگرد
26/8/1359: آزادی مجدد سوسنگرد
27/9/1359: تصرف ارتفاعات غرب مریوان
26/10/1359: تصرف نوسود
27/10/1359: اشغال هویزه
|
روزشمار سیاسی نخستین هفته جنگ
31 شهريور 1359 |
- هجوم سراسری عراق در ساعت 14:20 با آغاز تك گسترده هوایی به تهران و سایر شهرهای ایران آغاز شد و سپس یگانهای زمینی ارتش عراق از شمال قصرشیرین تا آبادان حمله سراسری خود را شروع كردند.
- امام خمینی ضمن هشدار به گروههای مخالف نظام و برحذر داشتن آنان از برپایی اغتشاشات در آستانه بازگشایی مدارس، فرمود: "گمان نكند ملت ما كه دولت و ارتش ایران عاجز از این است كه جواب به اینها (عراقیها) بدهد … ملت ما نباید خیال بكند كه جنگی شروع شده است و … دست و پای خود را گم كنیم … یك بمبی اینجا انداخته و فرار كرده … یك دزدی آمده سنگی انداخته و فرار كرده … آن روز كه مسئله (هجوم عراق) جدی شد، به تمام اینها (ارتش و سپاه) به طور جدی امر میكنم كه عمل بكنند و عراق را سر جای خودشان بنشانند. ما جرممان این است كه با آمریكا مخالف هستیم … سربازهای ارتش عراق و صاحب منصبهای ارتش عراق باید بدانند كه جنگ با ایران، جنگ با اسلام است، جنگ با قرآن است، جنگ با رسولالله است و این از اعظم محرماتی است كه خدای تبارك و تعالی نمیگذرد از او."
- مذاكرات هیئت اعزامی عراق با مأموران بلندپایه شوروی در مسكو آغاز شد.
- ادموند ماسكی وزیر خارجه امریكا از نمایندگان كشورها خواست از ایران بخواهند گروگانهای امریكایی در ایران را آزاد كنند. او گفت: "درگیری ایران و عراق در دستور ملاقات وی با آندره گرومیكو وزیرخارجه شوروی قرار دارد."
1 مهر 1359 |
- كارتر رئیس جمهور امریكا گفت: "جنگ ایران و عراق ممكن است به آزادی گروگانهای امریكایی منجر شود. از طرفی این جنگ میتواند ایران را در مورد لزوم صلح و قبول قوانین بینالمللی متقاعد سازد."
- سخنگوی كاخ سفید امریكا گفت: "آمریكا امیدوار است، شوروی در این زد و خورد دخالت نكند."
- سخنگوی دولت آمریكا گفت دولتش نگران بالا گرفتن جنگ ایران و عراق است و امیدوار است این درگیری هیچ واكنشی روی گروگانهای آمریكایی نداشته باشد.
- برژینسكی مشاور امنیت ملی امریكا گفت: "اكنون باید كاری كرد كه مدارس دوباره به صورت سنگر مبارزه علیه رژیم ارتجاعی خمینی درآید. باید دانش آموزان و حكومت پاسداران را روبهروی هم قرار دهیم."
- امام خمینی طی فرمانی 7 مادهای، موقعیت قوای مسلح و فرمانده كل قوا (بنیصدر) را تحكیم بخشید و مردم، جراید، نهادهای قضایی و دولتی را از هرگونه اقدامی كه به تضعیف قوای مسلح منجر شود برحذر داشت. امام همچنین با دعوت مردم به وحدت، به اقشار مختلف تأكید كرد دست از اختلافات جزئی بردارند.
- مناخیم بگین نخستوزیر اسرائیل گفت: "ما از درگیری ایران و عراق شدیداً شادمان هستیم، ولی واقعیت این است كه خطری جدی منطقه را تهدید میكند."
- اسحاق شامیر وزیر خارجه اسرائیل گفت: "جنگ ایران و عراق ادامه صدور نفت را به غرب بیش از مناقشه اعراب و اسرائیل به خطر خواهد انداخت."
- دبیركل سازمان ملل از ایران و عراق خواست به خونریزی خاتمه دهند.
- حبیب شطی دبیركل سازمان كنفرانس اسلامی طی پیامی به ایران و عراق خواستار آتشبس فوری در جنگ شد.
- رادیو آمریكا: "روابط عراق با شوروی، با تهاجم نظامی شوروی به افغانستان، تا حدودی به سردی گرایید. با وجود این روابط دو كشور بر اساس پیمان دوستی و همكاری 1972، ادامه دارد. عراق برای دریافت وسایل مورد نیاز خود از شوروی با مشكلی روبهرو نیست."
- رادیو لندن: "عراق از موضع خود مبنی بر رد مذاكرات صلح با اسرائیل فاصله گرفته و ارتباط خود را با شوروی كم و با كشورهای محافظهكار عرب، از جمله كویت و عربستان گسترش داده است. برای عراق، ایستادگی در مقابل ایران، بهترین راه جهت كسب اعتبار در میان ملل عرب است.
2 مهر 1359 |
- سفیر ایران در مسكو از شوروی خواست صدور اسلحه به عراق را متوقف سازد و تجاوز عراق را محكوم كند. وی گفت: "بیطرفی شوروی در صورت ادامه ارسال سلاح به عراق، مفهومی ندارد."
- یك مقام ژاپنی امكان هرگونه مداخله امریكا و شوروی در جنگ ایران و عراق را مردود دانست و معتقد است عراق از سلسله جبال زاگرس كه داخل ایران و در 100 كیلومتری مرز عراق است، فراتر نخواهد رفت.
- در منامه اعلام شد 30 نفتكش عظیم، در آن سوی تنگه هرمز متوقف شدهاند.
- رادیو لندن: "عراق از هنگام برقراری صلح میان مصر و اسرائیل، خیال در دست گرفتن رهبری جهان عرب را در سر داشت."
- رادیو آمریكا: "اینك كه ایران در لبه پرتگاه هرج و مرج انقلابی قرار گرفته، عراق آماده است از آن سود جسته و خود را به كانون قدرت خاورمیانه تبدیل كند.
3 مهر 1359 |
- طارق عزیز پس از دیدار از مسكو وارد پاریس شد.
- گرومیكو وزیرخارجه شوروی: "واشنگتن ضمن تدارك تجاوز علیه ایران و سایر كشورهای خلیج فارس، به هر وسیله میكوشد جنگ ایران و عراق را شدت دهد."
- انور سادات گفت: "جنگ ایران و عراق بهترین فرصت را برای سرنگون كردن رژیم غیرمسئول خمینی، در اختیار ارتش ایران قرار داده است."
- به دنبال اردن، قطر و كویت، امروز عربستان سعودی، مراكش، یمن شمالی و موریتانی از عراق پشتیبانی كردند.
- در پی بمباران جزیره خارك توسط عراق، ایران تهدید كرد، تنگه هرمز را مسدود خواهد كرد.
- كارتر گفت: "لازم است راههای آبی به خصوص تنگه هرمز باز بماند و امریكا برای بازماندن آن با سایر كشورها تماس گرفته است.
4 مهر 1359 |
- روزنامه تایمز نوشت: "چند ژنرال شاهپرست، برای تهیه مقدمات كودتا در ایران، كمیتهای در لندن تأسیس كردند كه ارتشبد آریانا در رأس آنها است."
- آریانا فرمانده ارتش شاهنشاهی، در پیامی خود را فرمانده ارتش آزادیبخش ایران نامید و از سربازان خواست رژیم ایران را سرنگون كنند.
- وزیر خارجه عراق گفت: "بغداد حاضر به مذاكره است."
- صدور نفت عراق قطع شد.
- صدام در پاسخ به آتشبس كه دبیركل سازمان ملل متحد درخواست كرده بود، نوشت: "عراق علاقهمند است مواضع ایران را در قبال آتشبس بداند."
- یك مقام ارشد عراقی، شرایط عراق را برای پایان دادن به جنگ اعلام كرد:
"1- ایران حاكمیت كامل عراق را بر شطالعرب به رسمیت بشناسد. 2- حاكمیت سه جزیره تنب بزرگ و كوچك و ابوموسی را به اعراب واگذار كند. 3- به اقلیت عرب ساكن خوزستان خودمختاری بدهد."
- رادیو اسرائیل: "دولت عراق از حملات متقابل ایران شگفت زده شده است. جنگ بیش از آنچه عراق انتظار داشت، توسعه یافته است."
- وزیر دفاع عراق گفت: "عراق خواستار بازپس گرفتن اراضی مرزی و كنترل شطالعرب است و تا ایران به خواستههای برحق ما پاسخ مثبت ندهد، به جنگ ادامه خواهیم داد."
- سفیر عراق در پاكستان گفت: "عراق به تهیه اسلحه از شوروی ادامه خواهد داد. این مسئله مربوط به موافقت همكاری و دوستی دو كشور است.
- عراق اعلام كرد، صادرات نفت خود را قطع كرده است.
- ضیاءالحق رئیسجمهوری پاكستان برای میانجیگری بین ایران و عراق وارد تهران شد.
- بنیصدر (رئیسجمهور): "برای میانجیگری و آشتی، آمادگی نداریم. تنها در صورت برآورده شدن دو شرط: پایان یافتن تهاجمات عراق و عدم حمایت بغداد از شورشیان جداییطلب غرب ایران، ملاقات با نمایندگان عراق امكانپذیر است."
- آقای محمدعلی رجایی (نخستوزیر): "ما میانجیگری را نخواهیم پذیرفت. این جنگ با كشور نیست، جنگ عقیده با عقیده است."
- عراق پیشنهاد كوبا را برای میانجیگری پذیرفته است.
5 مهر 1359 |
- كارتر رئیسجمهور امریكا گفت: "احتمالاً موضوع احتیاجات ایران به لوازم یدكی نظامی، در مذاكره آزادی گروگانهای آمریكایی گنجانده خواهد شد."
- ریگان نامزد ریاست جمهوری امریكا: "آنچه اكنون در ایران و عراق رخ داده، نتایج سیاستهای دولت كارتر ظرف سه یا شش ماه گذشته است."
- پنتاگون: "امریكا نیروهای نظامی خود را در خلیج فارس گسترش میدهد. از جمله 20600 تفنگدار دریایی امریكایی در خلیج فارس مستقر شدهاند."
- نخستوزیر فرانسه گفت: "فروش سلاح فرانسه به عراق در چهارچوب همكاری دوجانبه صورت میگیرد و عراق برای به دست آوردن سرزمینهایش كه ایران آن را تصرف كرده است، طبق معاهده سال 1975 میجنگد."
- سوریه در مورد گشایش مجدد خط لوله نفتی كه از خاك سوریه به مدیترانه میرسد، جواب مثبت داد. این خط از سال 1976 بیمصرف مانده بود.
- رادیو مسكو: "29 ناو جنگی امریكا به خلیج فارس نزدیك میشوند و نیروهای واكنش سریع آمریكا به حال آمادهباش درآمدهاند."
- رادیو لندن: "اگر 6 روز پیش صدام فكر میكرد كه فرصت مناسبی برای تحقیر ایران پیدا كرده و میتواند موضع خود را در عراق تحكیم بخشد و مرد قدرتمند جهان عرب شود، امروز باید در این طرز فكر تجدید نظر كند. هدف عراق از حمله به ایران بیاعتبار كردن رژیم آیتالله خمینی بوده است. ولی به نظر میرسد كه هدف مزبور با شكست مواجه شده و برعكس موجبات اتحاد مردم ایران را فراهم ساخته است."
- رادیو كلن: "همبستگی اعراب نسبت به عراق به دلیل علاقهمندی به رژیم عراق نیست، بلكه ترس از انقلاب ایران است.
6 مهر 1359 |
- وزیرخارجه عراق گفت: "عراق نگران است كه حملات هوایی ایران به تأسیسات نفتی عراق، در توانایی عراق برای جنگیدن وقفه ایجاد كند.
- وزیر دفاع عراق (عدنان خیرالله): "عراق هنوز به طور كامل درگیر نشده است."
- در اثر خرابكاری در خط لولهای كه نفت عراق را به تركیه منتقل میكند صدور نفت عراق تا پایان مرمت تأسیسات نفتی عراق متوقف است.
- شورای امنیت سازمانملل متحد در قطعنامه 479 خود از ایران و عراق خواست از توسل بیشتر به قوه قهریه پرهیز كرده و پیشنهاد میانجیگری را بپذیرند.
- یاسر عرفات، حبیب شطی و ضیاءالحق در تهران خواستار پایان جنگ شدند اما رئیسجمهور ایران گفت، تا بیرون راندن آخرین متجاوز از مرزهای خود با تمام قدرت به نبردها ادامه میدهیم.
- فیدل كاسترو رئیس جنبش عدم تعهد و رهبر كوبا گفت: "وضع در خاورمیانه بسیار خطرناك است … وزیرخارجه ما به مأموریت میانجیگری میان تهران و بغداد ادامه میدهد."
- آقای هاشمی رفسنجانی (رئیس مجلس شورای اسلامی) گفت: "ما جنگ را شروع نكردهایم كه پیشنهاد آتشبس بدهیم. عراق تجاوز كرده است. آنها از تجاوزشان دست بردارند، بعد مسائلی كه بین ما مطرح است قابل مذاكره است".
- آقای محمدعلی رجایی (نخستوزیر) گفت: "ما به هیچ وجه بحث سیاسی و مذاكره كسی را كه بخواهد ما را به مذاكره تشویق كند، نمیپذیریم".
- سیداحمدخمینی در ملاقات با یاسر عرفات گفت: "ما با عراق نمیجنگیم، در حقیقت با آمریكا میجنگیم. از شما توقع دارم موضع خود را روشن سازید، به هیچ وجه صلاحتان نیست حرف مذاكره و چیزهای دیگر بزنید."
- نمایندهعراق در سازمانملل گفت دولتش پیشنهاد میانجیگری را پذیرفته است.
- وزیر جنگ امریكا گفت: "واشنگتن آماده است برای تامین منافع خود در خاورمیانه، به هر اقدامی از جمله عملیات نظامی دست بزند."
- انور سادات به امریكا پیشنهاد كرد، در صورت لزوم میتواند از پایگاههای نظامی مصر استفاده كند.
- در هفتمین روز جنگ، صدام خواستار آتشبس فوری شد.