نقش امام خمینی در مرحله تداوم جنگ چه بود؟
نقش امام خمینی در مرحله تداوم جنگ چه بود؟
ارتش عراق در ادامه تجاوز به سرزمین ایران، بیش از 15000 كیلومترمربع از مناطق مرزی را اشغال كرد و همین زمینه ادامه جنگ را فراهم كرد. امام در این مرحله از جنگ، غلط بودن محاسبات صدام و حامیانش، مبنی بر آشفتگی اوضاع در ایران و امید به پیروزی سریع در جنگ، را حاصل غفلت از خدا و نادیده گرفتن ماهیت انقلاب اسلامی و درس نگرفتن از نحوه پیروزی ملت بر شاه و امریكا ارزیابی كردند. امام خمینی در این مقطع تمهیداتی برای مقابله با دشمن و غلبه بر این وضعیت پیش‌بینی كردند از جمله: ضرورت آزادسازی مناطق اشغالی با تأكید بر شكستن حصر آبادان، ضرورت كنار گذاشتن مناقشات سیاسی در داخل و توجه به جنگ به عنوان مسئله اصلی كشور و انقلاب. امام دو حركت را به موازات هم رهبری كردند: اول، ایجاد انسجام و ثبات سیاسی با تأكید بر اینكه دشمن در كمین است. دوم، ایجاد تحول در جبهه‌های نظامی كه پس از حذف بنی‌صدر از ساختار سیاسی قدرت به وجود آمد و زمینه حضور نیروهای مردمی و انقلابی در جبهه‌های جنگ فراهم شد. آزادسازی مناطق اشغالی طی چهار عملیات بزرگ حاصل همین تحول بود.
ظهور علائم شكست عراق و پیروزی ایران، حامیان منطقه‌ای و جهانی عراق را نگران كرد و امریكا فشار به ایران را برای پایان دادن به جنگ تشدید كرد. در این مرحله اگر چه عراق، امریكا، شوروی و كشورهای منطقه خواهان اتمام جنگ بودند ولی روشی را در پیش گرفته بودند كه برای ایران قابل پذیرش نبود. در حالی كه ایران در موضع برتر قرار داشت و خواهان تعیین متجاوز و دریافت غرامت بود، حامیان عراق و شورای امنیت تنها بر تقدم آتش‌بس و سپس مذاكره تأكید می‌كردند.
در این مرحله از جنگ مواضع راهبردی امام خمینی چنین بود:
1ـ امام ضمن تمایل و تأكید بر خاتمه دادن به جنگ، بر دستیابی به صلح شرافتمندانه با تنبیه متجاوز و تأمین خواسته بر حق ایران تأكید می‌كردند.
این استراتژی معطوف به رفع تهدید عراق و سایر تهدیدات علیه انقلاب و نظام به طور كامل و تأمین ثبات منطقه خلیج‌فارس به صورت اساسی بود. حال آنكه قدرت‌های بزرگ و شورای امنیت با تأكید بر آتش‌بس به دنبال صلح ناقص بودند، زیرا انقلاب اسلامی همچنان آنها را نگران می‌كرد.
2ـ امام با تبیین استراتژی "راه قدس از كربلا می‌گذرد" از بروز یك خطای استراتژیك ممانعت كردند؛ اقدامی كه بلافاصله پس از فتح خرمشهر، به تمركز فكری و اختصاصی بخشی از قوای نظامی ایران برای حضور در لبنان و صحنه مبارزه با اسرائیل منجر شد. امام با بیان این استراتژی، تأكید كردند كه مقدم بر هر مسئله‌ای از جمله آزادسازی قدس به عنوان یك مسئله مهم جهان اسلام و ایران، باید مسئله جنگ با عراق به سرانجام برسد.
