عملیات والفجر ۲
با توجه به عدم موفقیت در چند عملیات اخیر، بازنگری در شرایط نبرد ضروری بود. این بازنگری و میبایست درباره انتخاب مناطق عملیاتی با ویژگیهای متفاوت از مناطق گذشته، اتخاذ تاكتیكهای جدید با رعایت چهارچوب و ساختار استراتژی نظامی كه مشتمل بر انجام عملیاتهای آفندی در جبهه جنوب بود، انجام شود.
نتیجه طبیعی این فرآیند به زمان كافی برای درك واقعی شرایط و تغییر وضعیت حاكم بر صحنه نبرد نیاز داشت؛ لیكن كسب زمان لزوماً به مفهوم توقف دور عملیاتها و ایجاد ركود و سكون و واگذاری زمان به دشمن نبود. بنابراین، فرماندهان جنگ با كاهش سطح نبردها به نبردهای محدود و تغییر منطقه عمومی درگیری از جنوب به غرب و شمال غرب، سلسله عملیاتی را طراحی كردند كه اولین آن، عملیات والفجر 2 در منطقه غرب پیرانشهر بود.
- انهدام نیروی دشمن؛
- تصرف ارتفاعات سركوب منطقه و دستیابی به جاده مهم پیرانشهر - رواندوز؛
- تصرف پادگان حاج عمران و تسلط بر شهر چومان مصطفی؛
در صورت دستیابی به این اهداف موارد زیر نیز تأمین میشود:
- كنترل تردد ضدانقلابیون؛
- ایجاد تسهیلات و پشتیبانی لازم از اكراد مسلمان و مبارز عراق؛
- فراهمسازی امكان گسترش عملیات نامنظم در خاك عراق؛
- حفظ پیرانشهر از هرگونه تهاجم و تجاوز نیروهای عراقی؛
- ایجاد زمینه لازم برای نزدیكی بیشتر به شهر و تاسیسات نفتی كركوك.
پادگان حاج عمران در موقعیتی سوقالجیشی قرار داشت؛ به این ترتیب كه از شمال به ارتفاعات چنارستان و كلاشین، از جنوب به ارتفاعات بسیار مرتفع سكران و كدو، و از شرق به ارتفاعات تمر چین و شهر مرزی پیرانشهر، و از غرب به تنگه دربند و شهر چومان مصطفی عراق محدود میشود.
از جمله ارتفاعات مهم این منطقه میتوان از 2519 (گردهمند)، 2999 (كدو)، 3000 (برزین) و 2435 (گرده گو) نام برد. ارتفاعات یادشده بر ارتفاعات پیرانشهر و جاده پیرانشهر - نقده، پادگان پیرانشهر و نیز جاده پیرانشهر - سردشت و نیز بر چومان مصطفی، دیانا و رواندوز عراق مشرف هستند. همچنین، وسعت منطقه عملیاتی نیز حدود 200 كیلومتر مربع بود.
- تیپهای 90، 91، 98، 102، 113 و 433 پیاده؛
- تیپ 5 گارد مرزی؛
- تیپهای 31 و 66 نیروی مخصوص.
فرماندهی و هدایت عملیات بر عهده قرارگاه مالك اشتر (قرارگاه مقدم حمزه سیدالشهدا) بود. یگانهایی كه تحت فرماندهی این قرارگاه وارد عمل شدند، عبارت بودند از:
الف _ سپاه پاسداران:
- تیپ 33 المهدی(عج) با استعداد 10 گردان پیاده؛
- تیپ ویژه شهدا با استعداد دو گردان پیاده؛
- لشكر 8 نجف با استعداد دو گردان پیاده (-)؛
- لشكر 14 امام حسین(ع) با استعداد دو گردان پیاده؛
ب ـ ارتش جمهوری اسلامی:
-لشكر 92 زرهی با استعداد یك گردان مكانیزه؛
- تیپ 1 لشكر 64 پیاده با استعداد یك گردان پیاده؛
- تیپ 2 لشكر 77 پیاده با استعداد سه گردان پیاده.
ج ـ حزب دمكرات كردستان عراق (بارزانیها) با استعداد 1000 تن.
د ـ یگان توپخانه، شامل: 11 آتشبار.
مبنای طرح عملیات، تك دورانی بود تا به این وسیله هرگونه فرصت واكنش از دشمن گرفته شود. به این ترتیب كه از سمت راست چهار گردان و از سمت چپ سه گردان وارد عمل میشدند و پس از دور زدن ارتفاعات در تنگه "دربند"، الحاق میكردند و سرانجام پاكسازی به طور كامل انجام میشد.
مرحله اول عملیات در ساعت 1 بامداد 29/4/1362 با رمز مبارك "یاالله" آغاز شد. هریك از گردانها به تناوب درگیر شدند. دشمن روی ارتفاعات آزادی (كنیگ)، 2519، برد زرد و دربند به شدت مقاومت میكرد. به رغم فشار دشمن، نیروهای عمل كننده به تدریج به "رایات" رسیدند و از سمت "بردزرد" جاده را بستند.
مرحله دوم عملیات كه در شب دوم آغاز شد، رزمندگان موفق شدند علاوه بر تصرف ارتفاعات كینگ و 2519، پایگاههای مشرف بر "گمرك"، "میوتان" و "شیورش" را تسخیر كنند.
در شب چهارم عملیات، نیروها به سمت "برد زرد" پیشروی كرده و سپس مقر فرماندهی دشمن روی رایات را تصرف كردند.
در شب پنجم و در ادامه پیشروی رزمندگان، نیروهای عراقی پاتك كرده و مانع از حركت قوای خودی به طرف "دربند" شدند.
ساعت 7 صبح 3/5/1362 روستای "رایات" تصرف شد و روستای "زینو" نیز به محاصره درآمد. در غروب همین روز پاتك سنگین عراق انجام شد.
در تاریخ 5/5/1362 دشمن با حدود 16 هلیكوپتر روی یال ارتفاعات كدو هلیبرن كرد كه در این عملیات 6 هلیكوپتر را نیروهای خودی منهدم كردند. اگرچه عراقیها در ادامه پاتكهای خود توانستند ارتفاعات 2519 را بازپس گیرند، ولی ساعاتی بعد، این ارتفاعات مجدداً به تصرف قوای خودی درآمد.
- آزادسازی حدود 300 كیلومتر مربع از خاك عراق،
- خارج شدن شهر و پادگان پیرانشهر و نیز روستاهای اطراف آن از برد توپخانه دشمن.
- تصرف پادگان حاج عمران، گمرك مرزی و پاسگاه مرزی تمرچین عراق؛
- تسلط بر شهر چومان مصطفی؛
- انسداد راههای عمده تداركاتی عناصر ضدانقلاب؛
- كشته و مجروح شدن بیش از 4000 تن از نیروهای دشمن؛
- انهدام بیش از 40 تانك و نفربر دشمن؛
- به اسارت درآمدن 13 افسر، 21 درجهدار و 110 سرباز عراقی و 20 تن از اشرار ضدانقلاب؛
- سرنگون كردن 9 هلیكوپتر و پنج هواپیما؛
- تصرف ارتفاعات كینگ، كدو، 2519 گردهمند، سرسول، برد زرد، 2400 شیوه كارتا، 3700 سلمان و برد زرد؛
- آزادسازی روستاهای زینو، ممی خلان، رایات، شیورش، خوارو، میوتان بالا و میوتان پایین.