پل خرمشهر
پل خرمشهر در جنوب شرقی این شهر و بر روی رود کارون قرار دارد. ساخت این پل که 616 متر طول و 8 متر عرض دارد، از سال 1338 آغاز شد و در سال 1349 به بهره‌برداری رسید و بدین‌وسیله بخش شمالی شهر به بخش جنوبی آن پیوند خورد.
ارتش عراق هنگام هجوم به خرمشهر کوشید با دستیابی سریع به این پل، راه تدارکاتی مدافعان را بسته و آنها را در محاصره کامل قرار دهد تا بتواند خرمشهر را سریع‌تر اشغال كند.
دشمن از بامداد 2 آبان 1359 پس از اشغال ساختمان فرمانداری، در بخش شاملی پل مستقر شد و نیروهای مدافع را که در حد فاصل شمال غربی پل تا مسجد‌جامع حضور داشتند، به محاصره درآورد. اما رزمندگان با تلاش بسیار موفق شدند نیروهای دشمن را عقب برانند.
صبح روز سوم آبان قوای دشمن دوباره هجوم آوردند و پس از اشغال ساختمان فرمانداری، بر پل خرمشهر مسلط شدند و با استقرار در ساختمان‌های مجاور، هر گونه تردد در اطراف پل را زیر آتش گرفتند. به این ترتیب با دستیابی دشمن به پل خرمشهر، این شهر عملاً در آستانه سقوط قرار گرفت و تعدادی از نیروهای باقیمانده در آن سوی پل (در منطقه تحت‌اشغال دشمن) از طریق لوله‌های بزرگ زیر پل، خود را به ساحل جنوبی کارون رساندند. در نهایت با تخریب بخشی از پل توسط دشمن تردد زمینی به این سوی کارون غیرممكن شد.
با پایان اشغال خرمشهر و آغاز ساخت پل جدید، به جهت استقامت فراوان مدافعان شهر در محدوده این پل، نام آن به «پل استقامت» تغییر یافت. اكنون پل دیگری نیز با نام «شهید جهان‌آرا» آبادان را به خرمشهر متصل نموده است.
این مطلب برگرفته از کتاب اطلس جغرافیای حماسی 1 با عنوان «خوزستان در جنگ» است.
