ایستگاه حسینیه
ایستگاه حسینیه نام یكی از ایستگاه‌های راه‌آهن بین اهواز و خرمشهر است که در 38 كیلومتری خرمشهر و در دهستان باوی، بخش مركزی از توابع شهرستان خرمشهر قرار دارد. در ضلع جنوبی این ایستگاه، کانال آب‌رسانی روستای گرمدشت از شرق به غرب امتداد دارد.
با آغاز جنگ یکی از محورهای حمله عراق، جاده پاسگاه زید بود که در نزدیکی این ایستگاه سه‌راه حساس حسینیه را شکل می‌داد. این ایستگاه به لحاظ قرار گرفتن در مجاورت جاده اهواز– خرمشهر و پاسگاه زید عراق در همان روزهای نخستین هجوم، سقوط كرد و بخشی از تأسیسات این ایستگاه تخریب و حتی ریل‌های آن برای استفاده در مواضع دفاعی ارتش عراق از جا کنده شد. در4 مهر1359 آتشبارهای 175میلی‌متری توپخانه لشكر92 زرهی اهواز که در شرق حسینیه مستقر بودند و مدافعان خرمشهر را پشتیبانی می‌كردند، به علت پیش‌روی تانك‌های دشمن به ناچار به شرق جاده اهواز- خرمشهر و نزدیكی رودخانه كارون عقب‌نشینی كردند. در نتیجه مدافعان خرمشهر از آتش پشتیبانی توپخانه محروم شدند.در ادامه لشكر5 مكانیزه سپاه سوم ارتش عراق با تصرف و اشغال این منطقه توانست تا عمق 15كیلومتری به سمت اهواز پیش‌روی كرده و خرمشهر را از شامل مورد تهدید قرار دهد.
این ایستگاه که یکی از محورهای اصلی عملیات بیت‌المقدس بود و حفظ و پدافند در آن منطقه بسیار مهم و حیاتی بود، سرانجام پس از 19ماه اشغال و به دنبال رخنه موفق نیروهای قرارگاه فرعی نصر2 (تیپ27 محمّد‌رسول‌الله (ص) سپاه و تیپ 2 لشكر21 حمزه ارتش) در مرحله دوم عملیات بیت‌المقدس و رسیدن آنها به جاده اهواز–خرمشهر و به دنبال یك هفته جنگ شبانه‌روزی، در سحرگاه روز جمعه هفدهم اردیبهشت 1361 به تصرف رزمندگان درآمد. از طرفی ارتش عراق با توجه به دشت وسیع اطراف آن و راه ارتباطی خرمشهر-اهواز بسیار تلاش می‌کرد آن را بازپس بگیرد اما بعد از قبول ناتوانی در انجام این کار، با آتش شدید توپخانه در این نقطه، جهنمی از آتش ایجاد نمود.
این منطقه در جریان عملیات رمضان، یکی از اصلی‌ترین محورهای هجوم به دشمن بود که در آن پاسگاه زید عراق آزاد شد. همزمان با عملیات خیبر نیز یکی از محورهای اجرای تک فریب، همین ایستگاه بود. پس از آزادسازی ایستگاه حسینیه این منطقه محل استقرار نیروهای پشتیبانی و جهاد‌سازندگی شد.
این ایستگاه در جریان عملیات کربلای 4 و 5 و 8 و بیت‌المقدس 7 نیز به عنوان یکی از عقبه‌های مهم و فعال یگان‌های خودی بود و تعداد زیادی از یگان‌های عمل کننده در اطراف این ایستگاه استقرار داشتند. ایستگاه بازرسی و کنترل هم در این منطقه دایر شد که تردد نیروها را کنترل می‌کرد و این پست دژبانی تا پایان جنگ دایر بود. در اول مرداد 1365 منطقه حسینیه به شدت زیر آتش توپخانه دشمن قرار گرفت و در تاریخ 20 فروردین 1366 و 23 دی 1366 نیز مورد حمله هوایی دشمن قرار گرفت.
در شرق جاده اهواز- خرمشهر و روبه‌روی ایستگاه حسینیه، جاده شهید شرکت قرار دارد که مسیری برای دسترسی به روستای دارخوین است و به واسطه پل «شهید هزاردستان» ارتباطش با جاده آبادان و اهواز برقرار می‌شود.
در كنار این جاده در هفت کیلومتری ایستگاه حسینیه، بیمارستان صحرایی امام‌حسین (ع) قرار دارد و همین امر این ایستگاه را برای نقل و انتقال مجروحین بسیار حیاتی و با اهمیت کرده بود. از طرفی وجود قرارگاه عملیاتی کربلا در ۸ کیلومتری شرق ایستگاه، اهمیت آن را دوچندان کرده بود. به همین علت در طول جنگ این مناطق بارها مورد حمله هوایی قرار گرفت و برای مقابله با این حملات، پدافند هوایی در این منطقه استقرار یافت. نیروهای پشتیبانی جهاد سازندگی تا پایان جنگ در این منطقه مستقر بودند.
این مطلب برگرفته از کتاب اطلس جغرافیای حماسی 1 با عنوان «خوزستان در جنگ» است.
