منطقه عملیاتی شهید غیور‌اصلی

منطقه عملیاتی شهید غیوراصلی حدفاصل کوت، شبیشه و شهر حمیدیه قرار دارد. با پیشروی نیروهای عراقی در تاریخ ۱۳۵۹/۷/۷‌ به سمت جاده حمیدیه- سوسنگرد و اجرای آتش بر روی شهر حمیدیه و نیز حرکت واحدهای زرهی دشمن برای قطع جاده حمیدیه- اهواز و در نتیجه احتمال سقوط اهواز؛ از امام‌خمینی(ره)کسب تکلیف شد و پیام ایشان مبنی بر اینکه «مگر جوانان اهواز مرده اند‌؟!»به مردم و مدافعان رسید.

اندک مدافعان مستقر در شهر با شنیدن این پیام در مقر سپاه اهواز گردآمدند و با تشکیل گروهی ۲۸ نفره به فرماندهی علی غیور اصلی(مسئول آموزش سپاه خوزستان) شبانه به سمت دشمن حرکت کردند و با خودرو تا سه‌راه حمیدیه و سپس پیاده طی مسیرکرده و با رسیدن به نزدیکی دشمن، در کنار جاده حمیدیه-اهواز و باغ‌های اطراف آن موضع گرفتند. فرمانده دسته، سازمان خود را به چندین گروه آر.پی‌جی. زن تقسیم کرد و در طول یك کیلومتر آنها را آرایش داد.

ساعت۴‌ بامداد ۱۳۵۹/۷/۹ با دستور فرمانده عملیات اجرای آتش به سمت تانك‌های عراقی اجرا شد و چندین تانک دشمن به آتش کشیده شد. نیروهای عراقی كه غافل‌گیر شده بودند وقتی‌دانستند با چه توانی به آن‌ها حمله شده است، در حالی که خسارات قابل توجهی دیده بودند، با رها كردن تعدادی از تانك‌های خود به سمت كرخه‌نور و دب‌حردان عقب‌نشینی كردند. پس از این عقب‌نشینی جاده حمیدیه- سوسنگرد آزاد شد و جاده اهواز- حمیدیه تأمین شد.

در این عملیات علی غیور‌اصلی فرمانده عملیات، محمود‌مراد اسكندری، اصغر گندمكار و دو تن دیگر از رزمندگان به شهادت رسیدند.

پس از این عملیات رزمندگان که با پشتیبانی ارتش تا گلبهار پیش رفته بودند، با پورش هوایی بالگردهای هوانیروز ارتش از این ناحیه به طرف سوسنگرد حركت كردند و وارد این شهر كه در اختیار ضدانقلاب بود شدند و با همکاری مردم شانزده‌ تن از عناصر ضد‌انقلاب از جمله بخشدار و فرماندار منصوب شده از طرف ارتش عراق را دستگیر و اعدام كردند. پس از مقاومت مردمی در این مناطق، استراتژی دشمن مبنی بر حداقل درگیری با اعراب ساکن در این مناطق تغییرکرد و دشمن به ده‌ها شهر و روستا در دشت‌آزادگان حمله هوایی و توپخانه‌ای كرد که شهدای فراوانی درپی‌داشت.

 

این مطلب برگرفته از کتاب اطلس جغرافیای حماسی 1 با عنوان «خوزستان در جنگ» است.