كانال سلمان
پس از موفقیت نسبی كمیته آب و ستاد جنگ‌های نامنظم به فرماندهی شهید دکتر چمران در طراحی و اجرای مبتکرانه «جنگ آب» و غرقاب‌سازی مناطق استقرار دشمن با احداث کانال و هدایت آب، نظیراجرای طرح «سد‌سید شریف» و غرقاب نمودن دب‌حردان در آبان‌ماه ۱۳۵۹و نیز اجرای «سد‌سید‌عزیز»» در غرب حمیدیه و غرقاب نمودن مناطق استقرار دشمن در منطقه سعدون‌حامدی و نیز احداث کانال ۱۳کیلومتری دغاغله در سال اول جنگ، پیشنهاد اجرای طرح تكمیلی كانال دغاغله (معروف به طرح شهید چمران) در خرداد ماه سال۱۳۶۱ ارائه شد و تحت عنوان«طرح سلمان» به تصویب شورای‌عالی‌دفاع رسید و قرارگاه مهندسی خاتم‌النبیاء (ص) به عنوان كارفرما، طراحی و نظارت بر اجرای این پروژه را به جهاد‌سازندگی ابلاغ نمود.
با اتمام تأسیسات وكانال انتقال آب سلمان به‌طول صد كیلومتر در مهرماه ۱۳۶۳، آب در دشت‌های جفیر، كوشك و طلائیه رها شد و رزمندگان توانستند ضمن ایجاد موانع و درگیر کردن دشمن در فعالیت‌های عمرانی و مهندسی آب، بخشی از نیروهای خود را آزاد و در جبهه‌های دیگر به‌کار گیرند. پس از جنگ همچنان از کانال سلمان برای آبیاری اراضی دشت جفیر و مناطق اطراف آن استفاده می‌شود.
این مطلب برگرفته از کتاب اطلس جغرافیای حماسی 1 با عنوان «خوزستان در جنگ» است.
