پل ایستگاه ۷ و ۱۲ آبادان
اولین پلی که روی بهمنشیر احداث شد پلی موسوم به پل چوبی بهمنشیر یا جسر بهمنشیر بود. این پل که روی آن با تخته پوشانده شده بود، در سال 1290 ش توسط شرکت نفت برای رفتوآمد به اهواز و آبادان روبه روی در شمالی پالایشگاه ساخته شد و پلی بسیار کمعرض بود که عبور و مرور وسائط نقلیه از آن یکطرفه بود. ازآنجاییکه این پل در محل ایستگاه 7 اتوبوسرانی آبادان بر روی بهمنشیر ساخته شد، به پل ایستگاه هفت معروف شد. پس از جنگ، پل جدید ایستگاه 7 به نام پل پیروزی یا ثامنالائمه (ع)، جایگزین پل قبلی شد.
پل ایستگاه 12 نیز در سال 1349 ش در محل ایستگاه 12 اتوبوسرانی آبادان روی بهمنشیر ساخته شد. این پل شمالیترین و اولین پل فلزی بهمنشیر است و طول آن 135 متر و پهنای آن 6 متر است. این پلها درواقع گلوگاه اصلی ورودی به شهر از سمت جاده اهواز و جاده ماهشهر محسوب میشوند. پس از قطع ارتباط جاده اهواز-آبادان و پیشروی نیروهای عراقی در 21/7/1359 به سمت ایستگاه 7 و 12 در شامل شرقی آبادان، تعداد معدودی از مدافعان که کمتر از یک گردان بودند، به مقابله برخاستند، اما با تشدید فشار دشمن و پیشروی آنها تا 2 کیلومتری ایستگاه 7 و 12، مدافعان در ساحل جنوبی بهمنشیر موضع گرفتند. در 23/7/1359 مدافعان برای ممانعت از ورود دشمن به شهر بر روی پلها مینگذاری کردند و بهناچار مواضع توپخانه ارتش را که در ایستگاه 7 مستقر بود به کیلومتر 20 جاده ماهشهر منتقل نمودند. همین امر سبب شد تا جبهه خرمشهر از آتش پشتیبانی این توپخانه محروم شود. ارتش عراق در عبور از رودخانه بهمنشیر از این دو پل استفاده نکرد و کوی ذوالفقاری را برای عبور از ورود به شهرآبادان و بروز جنگ شهری - با توجه به بهمنشیر برگزید، چراکه عراق اولاً از ورود به خرمشهر- پرهیز داشت و ثانیاً در کوی ذوالفقاری فاصله میان رودخانههای اروند و بهمنشیر کمتر بود و از طرفی از لحاظ نظامی تصرف جاده خسروآباد (آخرین راه ارتباطی با ساحل جنوبی کشور) و دسترسی به ساحل اروندرود از طریق کوی ذوالفقاری با سهولت بیشتری امکانپذیر بود.
بهطورکلی در عملیاتهای دوره محاصره، نظیر عملیات 3/8/1359، عملیات سهراهی آبادان (19/9/1359)، عملیات توکل (20/10/1359) و عملیات تپههای مدن (25/2/1360)؛ جبهه ایستگاه 7 و 12 یکی از محورهای اصلی هجوم رزمندگان بود که در آنها دشمن متحمل خسارات و تلفاتی شد. پس از عملیات تپههای مدن، خطوط دفاعی رزمندگان به شمال سهراهی آبادان و در محور ذوالفقاریه منتقل شد و درنهایت در عملیات ثامنالائمه (ع) نیروهای جبهه ذوالفقاریه (ایستگاه 7 و 12) مأموریت انهدام خطوط دشمن در دو طرف جاده اهواز - آبادان و تصرف خاکریزهای اول تا سوم و پیشروی به سمت پل حفار را بر عهده داشتند.
این مطلب برگرفته از کتاب اطلس جغرافیای حماسی 1 با عنوان «خوزستان در جنگ» است.