جاده وحدت
در دوره محاصره آبادان مهم‌ترین ضعف جبهه خودی قطع همه‌ی راه‌های زمینی به جزیره آبادان بود. پس از چندی با تلاش جهادسازندگی فارس، آبادان، آذربایجان، اصفهان و تهران به سرپرستی سید محمد شهشهانی و با بهره‌گیری از امكانات موجود در جزیره آبادان؛ جاده‌ای شنی به طول 18 کیلومتر به نام جاده وحدت- كه بعدها با شهادت ایشان به جاده شهید شهشهانی معروف شد – احداث گردید تا امكان تردد زمینی به آبادان میسر شود.
با احداث این جاده رزمندگان توانستند ضمن تردد به منطقه ماهشهر و اهواز، نیازهای عملیاتی خود را فراهم كنند؛ كاری كه قبل از آن با مشكلات بسیار از بندر ماهشهر و از راه خور موسی و بهمن‌شیر تا اسكله چوئبده انجام می‌گرفت. این جاده از کیلومتر 16 جاده آبادان– ماهشهر و از میان مرداب‌ها و باتلاق‌های شرق بهمن‌شیر آغاز و با عبور از مقابل آخرین نقطه اشغالی و به فاصله چند كیلومتری از آن، در محل روستای ابوشانك به جزیره آبادان می‌رسید.
لزوم برقراری امنیت تردد در این جاده- كه بر اثر برخی اقدامات عراق ناامن شده بود- سبب شد تا علاوه بر احداث خاكریز در كنار آن، یك خط پدافندی نیز به دور آخرین نقطه اشغالی به وجود آید و به‌این‌ترتیب امنیت مناسبی در تردد از روی جاده وحدت ایجاد شود. در محل عبور جاده وحدت از رودخانه بهمن‌شیر نیز به همت شهید مصطفی هزاردستان، پل دوبه‌ای به طول 250 متر پیش‌بینی شده بود.
احداث این جاده سبب شد تا طراحان نظامی عملیات ثامن‌الائمه (ع) بتوانند قدرت جابه‌جایی نیروها را از شمال به جنوب افزایش دهند و درنتیجه احداث این جاده نقش مهمی در شکست حصر آبادان ایفا نمود.
این مطلب برگرفته از کتاب اطلس جغرافیای حماسی 1 با عنوان «خوزستان در جنگ» است.
