آیت‌الله خامنه‌ای (رئیس جمهور وقت) گفت: ارتش ما امروز با آرمان‌های این ملت انقلابی پیوند و پیوستگی ذاتی دارد. این ارتش نشان داد که در میدان های نبرد یک سازمان کارآمد و قادر به انجام کلیه ماموریت‌ها و وظایف خود است.: برادران ارتشی ما همچنین نشان داده اند که بر سر پیمان صادقانه خود با امام و اسلام و قرآن تا پای جان ایستاده‌اند.
سرلشکر رشید گفت: در بحث‌هایی که صورت گرفت، تا آنجا پیش رفتیم که یک خط دفاعی مشترک در خاک لبنان و روی ارتفاعات مشرف به بیروت تا معبر ورودی سوریه با اسرائیل درست کنیم. قرار شد ما با استعداد یک لشکر در وسط باشیم و سوریه هم در سمت چپ ما قرار بگیرد.
صدام با شعارهای فریبنده خود، جنگ رژیم بعث عراق با ایران را به یک جنگ قومیتی تبدیل کرده بود. او با تطمیع سران برخی از کشورهای فقیر عربی آنان را تشویق می‌کرد تا با اعزام سرباز به جنگ عراق با ایران کمبود نیرویی او را جبران کنند.
گفتم کوچولو بیا جلو. حالا دیگر آب زیاد داریم. بگیر و بخور! دیدم چند قدمی به جلو آمد و ناگهان ایستاد. نگاهش که به دیگر برادران افتاد، رو به من گفت برادر فعلاً نمی‌خواهم! هر وقت تشنه شدم به من آب بده. الآن آب را به دیگر برادران تشنه بده!
من از فرصت استفاده کردم و صندلی را کشیدم و گذاشتم پشت خودم؛ اما وقتی برگشتم که با خیال آسوده بنشینم، چشمتان روز بد نبیند! محکم از پشت خوردم زمین. این بار هم قهقهه همه رفت هوا.
آوینی در دوره‌ای شهید شد که به‌شدت متهم بود به دوری از اندیشه‌هایی که یک روز خودش مدافع آن‌ها بود. حضور مقام معظم رهبری در مراسم تشییع او پیام‌های زیادی برای منتقدان داشت تا آن موقع چه در زمان حیات امام و چه در زمان مقام معظم رهبری مرسوم نبود شخص اول نظام در مراسم تشییع‌جنازه کسی شرکت کند. رهبر انقلاب بعد از حضور غیرمنتظره در تشییع‌جنازه شهید آوینی از او به عنوان «سید شهیدان اهل قلم» تجلیل کردند.
مادر یکی از اسرای عراقی اظهار کرد: با دیدن فرزندم احساس می‌کنم که بار سنگینی از دوشم برداشته‌شده و آرامش خاطر پیداکرده‌ام که آن را مدیون جمهوری اسلامی می‌دانم. حاضرم بخشی از دارایی‌ام را برای پیروزی ایران و نابودی رژیم بعث اهدا کنم.
صیاد به فرمانده هوانیروز گفت: یک فروند هلی‌کوپتر ۲۱۴ آماده کنید، خودم می‌خوام برم. تا این جمله را گفت، دلم لرزید! چون ایشان فرمانده نیروی زمینی ارتش بود و این کار خطرناک بود. گفتم: نه جناب سرهنگ! اگه اجازه بدید، من خودم می‌رم.
سردار علی‌محمد نائینی گفت: بارها درباره ضبط تاریخ شفاهی با سردار زاهدی صحبت کردم و حتی سردار سلامی و سردار فدوی را برای این کار واسطه کردم، اما حریفش نشدم.
یک روز شیرینی گرفته بود و آمد مکتب. همه رفقای نزدیک را هم جمع کرد و گفت: بچه‌ها از امروز اسمم حسین صفری است. همه از این به بعد مرا حسین صدا کنید.
سرلشکر رحیم صفوی گفت: شهادت چراغچی و عبدالحسین برونسی برای قالیباف خیلی گران تمام شد. بعد از شهادت آن‌ها، آقای قالیباف با لهجه مشهدی پشت بی‌سیم گفت: من دیگر خودم هستم و فرماندهی ندارم که به او دستور بدهم. من مانده‌ام و عده‌ای بسیجی.
بعد از عملیات سرهنگ حبیب بقایی؛ فرمانده پایگاه شکاری امیدیه که خودش با هواپیما آمده و بمباران کرده بود، گفت آقای رودکی، من از بالا بر خط شلمچه و غرب کانال پرورش ماهی، آتش عراقی‌ها را آن‌قدر بر نیروهای پیاده شما پرحجم دیدم که در هواپیما حالم دگرگون شد.
امام خمینی (ره) فرمودند: تکلیف ملت‌ها در آستانه روز قدس آن است که در اجتماعات و راه‌پیمایی‌های خود از دولت‌های خویش به‌طورجدی بخواهند که با قدرت نظامی سلاح و نفت در مقابل آمریکا و اسرائیل به مقابله برخیزند و اگر گوش نکردند و اسرائیل جنایت‌کار را تائید کردند، با فشار و اعتصابات و تهدید، آنان را مجبور به عمل کنند.
مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس در پیامی شهادت سرلشکر پاسدار شهید محمدرضا (علی) زاهدی و جمعی از همرزمان وی بدست رژیم غاصب و منفور صهیونیست را تسلیت گفت.
در نقطه‌ای که آتش کمتر شده بود، متوجه موتورسواری می‌شوند که روی جاده به سمت خط مقدم در حرکت است. اتفاقاً موتورسوار آن‌ها را می‌بیند و خودش را به آن‌ها می‌رساند. بچه‌ها متوجه می‌شوند که وی، فرمانده تیپ ۴۴ قمر بنی‌هاشم (ع)، آقای حاج علی زاهدی است.
امام خمینی (ره) فرمودند: البته آن پر كردن دنیا از عدالت، آن را ما نمی‌توانیم پر بكنیم. اگر می‌توانستیم، می‌كردیم، اما چون نمی‌توانیم بكنیم ایشان باید بیایند. الآن عالم پر از ظلم است. شما یك نقطه هستید در عالم. عالم پر از ظلم است. ما بتوانیم جلوی ظلم را بگیریم، باید بگیریم؛ تكلیفمان است. ضرورت اسلام و قرآن است.
بعد از این سخنرانی غرّا، دوباره برگشتم توی اتاق برگه اعزامم را گرفتم و رفتم بیرون. فرمانده پایگاه هم تا دم راهرو همراهم آمد. وقتی نگاه کرد، دید از پانزده نفر داوطلب، چهار پنج نفر، بیشتر توی راهرو نیستند. اغلب رفته بودند پیِ کارشان!
قربانی خیلی با احترام و جدی به او گفت: سیدی! اولاً که باتری‌های قدیم خیلی بهتر از باتری‌های امروزی بود؛ ثانیاً تعداد افرادی که به این ساعت نگاه می‌کنند زیاده؛ به همین دلیل باتریاش زود تموم می‌شه!
عبدالله حاجی صادقی گفت: رزمندگان با گریه و زاری عجیب می گفتند: امام رضا (ع) برای ما هدیه فرستاده! آن را می بوسیدند و روی چشم خود می گذاشتند.
